Güllük gülistalık olmuyor hep tabi hayat...
Bir süre hatta günler ve ayları bulacak dikenleri temizleme anlarıda bekliyor olabilir seni. Bu sürecin geçeceğini deneyimlemek, öğrenmek ve bilmek için sadece anla aynı adımı atmak gerekiyor. Bazen öyle zor olabiliyor ki, hep o adımların gerisindeyiz, yetişebilmekten bayağı bir uzakta. Hani derler ya Edirneden Karsa, Tam da öyle ibretlik mesafeler.

Olaya bakıpta ne gördüğümüz, kısmen onu kendimize nasıl anlattığımızla ilintilidir. His ve duygu yoğunluğunda ki pürüzler, olay akışından öte, kendi yanlış kodlamalarımızın kaynağı. Kendimizle iletişim kuramadan, düşüncelerin yönlendirdiği uygun davranışlarda ulaşılabilir olmuyor.


Diyeceğim o ki; Hayata gelişinle birlikte sana önemli bir kilit ve bir anahtar tahsis edildi. Zaman paraleliyle akan olay ve onu kendimizle nasıl tartışabileceğimizdir. Tartışmalardaki tutum ne kadar asiyse, dengeden kayıp bir o kadar fazla ve ne kadar insaflıysa da o kapı yeni bir çok doğru algıya gebe.

İç çığlığın bile insafta karar kılsın. Tartışırken kaybetmek zorunda değilsin insanoğlu.


Saygılarımla
Ruhunu Dengeye Çağıranlara