BURAYA KADARMIŞ
Evim yandı,
Can evim!
Aşksız ömür,
Çorak toprak, kuru kalabalık,
Âşık yaralı kuş...
Kanamazsa
Aşk olmazmış.
Yaraya basılmış tuzum,
Yoluna tozduğum,
Kalem olup yazdığım,
Sazıma vurulacak sözümdün benim.
İki gözümdün.
Mehtabı alkışlayan sulardan çok içtim.
Uyku katili, insafsız gecelerce
Çok yakamoz biçtim.
Bülbülün feryadı güle ne keder,
Mecnun'un Leyla'ya aşkına inat
Bitimsiz sevdamdan gönülsüz geçtim.
Salâsı verildi,
Vefasızdı, gömdüler.
Helâl ettim hakkımı, şeytana lânet...
Vefa, İstanbul'da bir semtmiş meğer.
Evim yandı,
Can evim!..
Aşksız ömür,
Çorak toprak, kuru kalabalıkmış.
Buraya kadarmış.
               Seyfi ALTINDİŞ