"Uzak yoldan gelmiş gibi yorgunum.
Ne kimseye küskün ne de dargınım.
Bir ahu gözlüye candan vurgunum,
Sazımda sızlayan sırma tel gibi."

Geldim ben ömrümün sonbaharına,
Çıkmam belki akşam, belki yarına,
Gönlümün çaresiz son feryadına,
Sesime bir ses ver, durma el gibi.

İnleyen bestesin gönül özümde,
Ayrılık da varmış alın yazımda,
Seni bir göreydim bu son güzümde,
Yeniden açardım gonca gül gibi.

Yücel-erden aldım ben bu avazı,
Vurgun yedim, kalbe vurdu ayazı,
Sevdiğim bırakır belki de nazı,
Döner gelir sılasına yel gibi.

Sararmış resimler, solmuş çiçekler,
Sefili yine de yolunu bekler.
Bağrında yaralı bir yürek saklar,
Gözünden kanlı yaş döker sel gibi.
                          Seyfi Altındiş