Bulutlara karışır turnaların hülyası
Harflerin sinesine inceden düşer ateş
İşlenir divanlara bir İstanbul rüyası
Rüyanın üzerine naz ile doğar güneş


Kız Kulesi incelir nazenin hayal gülü
Öyküsü anlatılır bir aşkın gece gündüz
Taranır Leyla suda ıslak ıslak kâkülü
Her mevsim aynı peri değişmez bahar ve güz


Turkuaz şarkıların güftesi düşer suya
Yakamozlar göz kırpar sacı ıslak Leyla’ya
Cerenler bu encamda nazla varır uykuya
Halelerin hayali nakış olurken aya


İncecik minareler elif yazar ufka hep
Beton yığınlarının yasını tutar zaman
İstanbul’a kıyanlar bizdeki hüzne sebep
Bu minvalde dört mevsim hayalin rengi hazan


Ney üflerken neyzenler semazenler mest olur
Mevlevi dergâhının sakinleri ne dingin
Bu kapıdan geçmeyen bakarsın derdest olur
Tevazu ile yunan gönülleri hep engin


Aziz Mahmut Hüdai Üsküdar’ın sakini
Edep ile geleni lütuf ile gönderir
Siler sinesindeki gussayı ve de kini
Ağustosta buz tutar ve zemheride erir


Eyüp Eyüp Sultanı ağırlar pek de memnun
Beş vaktin beşinde de Hızır beldeye gelir
Bu demde üftadeler aynı Leyla’ya mecnun
Dualar buğu buğu dem dem göğe yükselir


İstanbul efsanesi anlatılmakla bitmez
Her semti ayrı mana her renk onunla güzel
Gönüldeki sevgisi asırlar geçse gitmez
Onun için yazılır divanda şarkı gazel…
Ankara, 15.03.2017 İbrahim Kilik