Madem cennet değil Dünya
İnsana mahsus keder
Acılar insana mahsus
Ve kaybedişler peşisıra

Kapandığında kapılar geçtiğin sokaklarda
Gözlerin dolup ta her ağladığında
Kulağında Hüzzam, mevsimden hazan
Bir keman taksimi sızladığında
Beni hatırla

Tepeden bakınca bildiğin gözler
Ellerin havada bomboş kalınca
Taştan dört duvar dostun olunca
Beni hatırla

Her başın ağrığında
Olmayan bir işi tekrarladığında
Diken batanda parmağına
Beni hatırla

Beddua etmeyeceğim sana
Yalnız kaderini yaşa
Sakarca halıya döktüğün çaya
Sevdiğin simalar alay bakınca
Velhasıl yaşadığın olumsuz anda
Her ayağına dokunan taşta
Beni hatırla