Öyle dardayım ki ,canım boğazda,
Gül olup açarken kanım boğazda,
Gün telaş içinde, gece niyazda;
Çanakkale Mehmetçik’in bağrıdır,
Çanakkale dirilişe çağrıdır..

Ezanlarda hüzün, bayrakta hicran,
Ah İsmail, bıçak sırtında devran,
“Kurban olsun” demiş seni doğuran;
Çanakkale namus, şeref sözüdür,
Çanakkale milletimin özüdür

Bu toprak sırrını açmaz ağyâra,
Sözünü , kokunu bırak rüzgâra,
Bir onbeşlik türkü, yürekte yara;
Çanakkale tebessümü talihin;
Çanakkale şahdamarı tarihin...

Demirin soluğu ateşti, kordu,
Her kurşun bir umut, duâlar surdu,
Şehidin alnından fışkıran nurdu;
Çanakkale destanların çiçeği,
Çanakkale sevgimizin gerçeği...



Anadolu’m ufuklara bakıyor,
Tuna yaslı, Nil perişan akıyor,
Bir rahmetin şimşekleri çakıyor;
Çanakkale kahramanlar otağı,
Çanakkale aşkın yeşil sancağı...

Düşmanlar gayyâya kadar alçaldı,
Bir vahşet yaşadık, kim ‘insan’ kaldı ?
Gözlerim o şanlı maziye daldı;
Çanakkale imtihanı imanın,
Çanakkale son kalesi vicdanın...

Bitap düştü, üç kıtanın aslanı,
Ne hazinmiş coğrafyamın talanı,
Pay peşinde gör çakalı, sırtlanı;
Çanakkale yalın kılıç cihattır,
Çanakkale Medine, Şam, Bağdat’tır.

Dört bir yana saçtık nice adsızı,
Asırlar geçse de dinmez bu sızı,
Burada atıyor davamın nabzı;
Çanakkale ebed-müddet devletim,
Çanakkale gülistanım, cennetim...

Servet YÜKSEL