CEHENNEMİN KULAKLARI

Ölülerden korkuyor tayip
Buz gibi yatan ölülerden
Üşümenin gözleri yoktu
Nedir bu koku, havadaki sis
Havadaki şiir, üstelik dinamit

Düşlerin kapısından geçemiyor
Bu senin büyük, zehir zemberek ellerin
Bir ceset gibi karışıyor hayallere
Sırılsıklam bir gölge gibi yaklaşarak

Üç defa umutlarına seslendim
Kılı kıpırdamadı o feodal sesinin
Belki yaşama ustura kesilmişti
Bunu bizlere niye göstermediler

İşçiler serçeler gibi ürkek uyumuştur
Karanlıkları alıp da koynuna bir dağ gibi uyumuştur
Yattığı evin penceresini kucaklar gibi güneş
Koşarak geliyor koşarak yatağının içine
Eksik kalan uykularını yüzümde bularak

Ölülerden korkuyor tayip
Leş gibi kokan ölülerden
Cehennemin kulakları yoktu
Nedir bu ses, havadaki çığlık
Havadaki sitem, ki isyan bayrağı