Bu satırları soğuk bir karanlıktan yazıyorum. Ve ben yine güne küsmüş bir gecede ayaktayım. Derdimden olsa gerek. Ama hangisinden?

Derdim manzumlarımdadır. Derdim Filistin'de,Arakan'da daha nice coğrafyalardadır,der durur şair ve iç çekerek devam eder sözlerine.

Dermanım bir çocuğun tebessümündedir. Acı çekenin ilacında,Allahın kelamı Kuran'dadır.
80 senelik ömrümün 18.senesinde beni uykularımdan edenlere bir bak!

Rabbim utanıyorum,müslümanlar adına ah ediyorum. Rahmet ayını Kahhar ayına çeviren 1.5 milyar müslümanla dalga geçen bir millete ah ediyorum! İnsan İslamsız, insan vicdansız ne eksikmiş. Bir hiç uğruna dağları devirirmiş.

Kuvvet ver Rabbim! Dar edeyim sokakları alayım onca mazlumun intikamını! Kahhar isminle tecelli et Rabbim.

Ben Filistin'in,Arakan'ın masumun sesiyim...diye söylenir şair. Lakin ne halinden anlayan vardır ne de sesini duyan.