Hiçbir umut yok gidenden .
Kalanlar hep yaralı ,
Bitmek bilmeyen özlem ,
Geriye kaldı gidenden (senden ) .

Zamanla öğrendim ;
Sebat edip , direnmeyi ,
Ağlamayı bir kenara itip , güçlü görünmeyi .
Sayende öğrendiklerim ne çok !

Gitmek düşününce vicdansızcaydı ,
Kalmak da sevginin en büyük kanıtı ,
Beklemek ise işte o büsbütün saflıktı ,
Ama zamanla onu da yendim .
Ve öğrendim ...
Bekleyişlerimden hiçbir şey beklememeyi .

Ama adın kaldı yüreğimde
Her gece anılan ,
Her gece sitemlerimle karşılaşan ,
Her şeye rağmen hece hece ezberlenip ,
Kalbimin duvarlarını yazılan ,
Adın kaldı geriye .