Ne zaman geçiyor ne de onsuz bir an
Gitti mi yoksa yanımda mı bir anlasam
Dönmek ne mümkün acı yüreğe düştü
Hayat sanki anlaşıp ömrüme küstü
Ses seda yok oda buz kesmiş gibi
Yer yarılmış sanki oda cehennemim dibi
Bir ses duysam bir nefes yada elimden tutsa biri
Yensem artık bilinmez denen acı gizemi
İnce bir ses döküldü dilimden nerdesin
Bir anlasam belki burada belki uzak yerdesin
Zaman kac asır geçti bilmem cevap gelmedi
Kimse kalmamış odada ses değil nefes bile gelmedi
Ne kadar sürecek kalmam belli değil
Dönemezsem geri yaşadığımı kim bilir
Gıyabimda namazım bile kılınmıştır belki
Hayattan silinmiştir adım beklide ebedi
Kalkmam lazım artık kendim yürümeliyim
Çıkıp dışarı sivasın nazlısını görmeliyim
Yardım edecek kimsede yok ne yapsam
Tutunsam hayata dim dik ayağa kalksam
Ayak seslerimi duyduğum dışardan gelen
Kapı açılıyor yardım edecek birimi gelen
Yana döndüğümde gördüm başında beyez bir örtü
Çok şükür ayağa kalkma isteğimi gördü
Durun yardım edeyim bir yeremi gideceksizin
Sizin kimseniz yokmu siz nasıl gideceksiniz
Diyemedim ben uzaklardan geldim yok kimsem
Yanımda bir melek vardı nerede diyebilsem
Sordum nice sonra ne zaman iyi olurum
Ne zaman kalkıp kendi yolumu bulurum
Doktora sormak gerek dedi ben bilemem
Yaşarmısınız yoksa buraya kadarmış bile diyemem
Tuttu kolumdan hadi kalkalım dolaşın az az
Ömür dediğin çok kısa hayata tutunun biraz
Ayaktayım çok şükür ilk adımımı attım
Sol yanımdaki yokluğu daha çok yaşadım
Adım atın ileri yoksa kalırsınız böyle
Yürümezseniz nasıl gideceksiniz memlekete
Bilmiyorki memleketim yok benim
Sivası bulmak için geçmişimi yakıp geldim