Ayrı bir hassası var kahvedeki ıtırın.
Fincanı mest ediyor albenisi her daim.
Telve ile yazılır her satırı hatırın.
Dostluğun ilacıdır dudaklara değen im.


Acıyı suya süzer huzura dönüştürür.
Kırk sene tadı kalır damakta o acının.
Belkıs’ın diyarına naz yüklü kervan yürür.
Öyküsü anlatılır Sülayman’ın tacının.


Cezvenin suskunluğu fincanda söze döner.
Bir esmer hikâyedir şimdi Yemen dilberi.
Kahve saati gelir bakışlar köze döner.
Kahve haz iksiridir doğduğu günden beri.


Issız bir dağ başında türküdür çeşme sesi.
Hasrettir dizelere gönülden düşen ateş.
Şiirlere yazılır bazen kahve telvesi.
Vuslatın mevsiminde olur Belkıslara eş.
Ankara, 20.02.2013 İ.K