Her dem yeniden mutluluk

Mutluluk?
Ya karşımıza çıkar ya da izin verildiği müddetçe biz üretiriz bu muhteşem duyguyu.Kimseden esirgeyemeyeceğimiz gibi paylaştıkça çoğalttığımız bir duygudur.Bazen ufak bir tebessümde,bazen ufak bir latifede,bazen küçük bir çocuğun bakışında yakalarız mutluluğu.

Bir de mutluluk saçanlarımız vardır,ender de olsa beklemediğimiz anlarda karşımıza çıkarlar.Çoğunlukla mizahi yanları kuvvetlidir bu kimselerin. Onkoloji stajındayken hocamla yaklaşık 83 yaşında bir son dönem kanser hastasının ziyaretine gittiğimizde hastanın hocama “Doktor hanım, bugün beni taburcu edin yeni yıl balosu var salonda, katılmam lazım” demesi ve oturduğu yerden hocamı ve bizleri güldürmesi hiç aklımdan gitmez. Yine başka bir hocamla inme geçirmiş bir hastanın ziyaretindeyken hocamın ne oldu sana sorusuna hastanın “Ne olacak şeytan çarptı!” cevabı ve bütün öğrencileri güldürmesi aklımdan gitmez.
Hastane ortamında o kadar sıkıntının içinde de olsa espri yapıp onca insanı güldürmeleri mutluluğun hastane ortamında dahi yaşayabilen bir duygu olabildiğini bana gösterebilmişti.

Mutluluk her yerdeymiş meğer, hayatın her anındaymış. Her dem yeniden mutluluk varmış kıymetini bilene.