NAZIM USTA ANISINA
inançlarım vardı benim
inandıklarım uğruna yaşadım yıllarca
bildiğim yoldan sapmadım bu yüzden
doğruluk,dürüstlük mertlik yolundan
vatan! dedim ülkemi sömürürlerken
milletim!dedim,cehalete dur denmezken
ben şairim dedim
attılar zindanlara
işkencelerden geçtim yıllarca
bunca acıdan sonra
sen inandığın yoldasın
sen vatanını çok seviyorsun dediler bana
sürdüler uzak diyarlara,
vatanımdan ayrı bambaşka topraklara
ve bir acı daha
şimdi isteklerimi gerçekleştiremeyeceğim
vatanımı bir daha belki hiç göremeyeceğim
hasretinden yataklara düşeceğim
kalbim dayanmayacak yaşadıklarıma
ve birgün bir koltuk üstünde kafamda onca dertle
veda edeceğim bu .......dünyasına
inançlarımı gerçekleştiremeden
vatanımın,milletimin gül yüzünü göremeden gideceğim
hoşçakal ey GÜZEL TÜRKİYEM!
ben sensiz öleceğim.