Ayakları çıplak , yeri yararcasına yürüyor …
Üşüyor ve kirpiklerinde birikiyor hüzünlerinin tortusu…
Yine güneş doğmuyordu ona.. Kurtulamıyordu karanlığından …
İtirazı reddedilmişti yaşamın yine bir mevzuunda..
Şeytana uyupta , reddedilmenin hıncını çıkarmak vardı!!
Sandıkları… Yanıldıkları... Karşı koyamadıkları ,
hayatının hep bir yanında olmak zorunda olanlar…

İsyan !!

Dost dediğin ; üşümeden üşürsün demeli.
‘‘Hükmetmeden!’’
Sevgili ,üşürken sarmalı… Nefesiyle ısıtmalı buz kesen elleri.
‘‘Giden nefesine hayıflanmadan!’’
Evladım diyenler, soğuğu karantinaya alabilmeli sıcaklığıyla.‘‘Esir almadan!’’

Tatlı suyun etrafındaki kalabalık nerede(?) (Söylenir .. 'Ah -ben- i bedenimden çalan hırsızlar!')
- ‘‘Suyu bitirip kaçtılar.’’
Hükmetme, hayıflanma, esir alma haklarını iddia ederek küstahca!! ( Hayatından birer parça koparıp koparıp durdular.)
İpleri , haylaz canavar(lar)ın elinde, oynatıyor keyfince ; üç günlük nefesini..

(Hey gidi, hayatı çalınmış!!)

Yaşamında ona ait tek şey; inandıklarıyla kurduğu, yapmak isteyipte yapamadıklarına ve hayatının iplerini ellerinde tutan canavarlara isyan ettiği cümleler .

Öyle ki(!)

Yaşamında yer arayan Noktalama işaretlerini bir türlü yerlerine oturtamadığı ''offf'' dedirten, cümleler bunlar.

İç içe geçmiş zaman(!)

Hayat bulamayan ve kordonu canavarlara bağlı, içindeki cenin düşüncelerinin özgürlüğüne, imreniyor …
(Ah bir doğsa!!!)
Bu özgürlüğün iplerini tutanları reddediyor (!!)

Lakin , İtirazı reddedilmişti yaşamın yine bir mevzuunda..
Ayakları çıplak , yeri yararcasına yürüyor …
Üşüyor ve kirpiklerinde birikiyor, hüzünlerinin tortusu…
Yine güneş doğmuyordu ona.. Kurtulamıyordu karanlığından …

Hayat onun için bir (b)ölme işlemiydi ..
Çok kalanlı hayal kırıklıklarının, kalanlı umutlara bölünmesi….
Ve işlemin hazin sonu; Bölük pörçü , başkalarının elinde buruşturulmuş saygısızca…

Ne dersiniz (?) hayatından bir parçası başkası tarafından koparılmış bu kişi , siz olabilir(mi)siniz(!)

Okumak isterken , kız çocuğu okutulmaz deyip, dört duvar arasına sığdırılmaya çalışılan bir beden ve okumaya olan özlemleri ile çürüyen bir yaşama sahip oldunuz mu?

Hiçbir şeyi zamanında yaşayamayıp, hayatın hep bir anında çocuklaşarak ..
(Hey gidi çocukluğu çalınmış!!)
...70 yaşında pembe bir gömleğe özlem duyup 19 'unda görünmenin süruru ile..
Bedeniniz dışındaki her şeyin, hep isteyipte, bir türlü yaşayamadığınız o tarihte kaldığı oldumu?

Ve tüm engellere rağmen, umutsuzca çabalayıp, kaçırdıklarınızı yakalama mücadelesiyle , aslında olmanız gereken yere geç kaldığınız oldumu??

Peki ya, annesi babası tarafından sokakta , kimsesizler ve x(h)iç damgası vurulup, hayatta yapayalnız bırakılmak ..
Doğarken haklarını ve hak ettiklerini ellerinden alarak(!!)
Doğru ile yanlış arasında sıkışıp kalan …
Ve kişiliğinin çok defa , attığı her adımının açtığı, o derin çukurlarına düştüğü…??
Gitmek istediği yere emekleyerek varan..
Yada bir azim ile bastona tutunan , bu kimsesiz bırakılan beden siz olabilir(mi)siniz??

Ayıptır, namussuzluktur deyip , sevmek ve sevilmek hakkının alındığı ..
‘Falancanın oğlu iyidir.. Falanca kız güzel’deyip, kurdeleleri kesilen …
Sırtında sopası, karnında bebeği eksik bırakılmayan ; sonrada cahilsin deyip , toplumda itilip kakılan o kadın ve bu olayın faili o erkek ,siz olabilir(mi)siniz??

Kendi hayatının sahnesini işgal etmiş (ne hadsizlik!)assolisti magrur canavarların seyirciliğine mecbur kılınan, o beden...
(Ah! anam, babam, kardeşim, eşim , dostum dediğin 'insan' ismindeki canavarlar..)

Haylaz canavarlar iplerini çekerken küstahca, seyirior çokkere ;
o bedenin cesareti( dağılan hayatını toplamaya ...)

Kötü düşünceli yahut iyiliğini düşündüğünü sanan birilerinin, örf, adet, din, aşiret, cehalet, yanlış ve batıl inanç .. kavramlarının tecavüzüne uğrayan parçalanmış ömrü , (ahh ne yazık! )sindirilmiş…
Kabul etme zorunluluğunda bırakılıp, karşı koyma cesaretini bile kendinde görememiş iken..
Yaşamın tüm haysiyetsizliğine ve ağırlığına karşın gık diyememiş…

Anlıyacağınız o ki; Mihengini yitirmiş boşlukta ‘öylesine yaşayan’ o beden……

o beden…Siz olabilir(mi)siniz??

Güçsüzken mazlum, güçlüyken zalim ..
Timsahlara bekçilik eden .. Üzerindeki çamuru kurutan rüzgara gıcıklığına, tekrar çamura dalan o bataklık kuşu siz olabilir(mi)siniz??

...

Yine güneş doğmuyordu ona.. Kurtulamıyordu karanlığından ...
Avuçlarından taşan yanıtsız duaları,'' so please don´t take my sunshine away!' (Lütfen güneşimi alma!!) diye yakarışlarının, sivrisinek sesi kadar hükmünün olmadığı o cılız solunum çabası...

Kir !!! Leke!!!

Üzerine zorla yapıştırılan o lekelerle kirletilir ömrü(müz) …
Leğenin içinde kerpitler ile arındırılan o çocuk, değil(iz)dir artık!!
Hayatı başkaları tarafından harcanmış ve parçalanmış bir yolcu(yuz)dur şimdi...


O son gelir.. O son(söz )!!!


Şu den'i dünyada zayi edilmiş , molekülleri(miz) toprağa karışır... (Ohh huzur!!)



Gidenler tabutta iken … Kundakta gelenler olur ..

Ve seslenir biterken başka bir hayat… GOD BLESS YOU!!(Allah seni korusun!) Der avaz avaz; yeni başlayan hayata selam vererek..
Ölümüyle, yenilgiye uğratır ve hayatının iplerini canavarlardan alır...
Dile kolay olduğundan değil ; bundan olsa gerek… 'Üçgünlük hayat 'demeleri..



Hayatımıza sahip çıkalım başkalarının hayatını çalmayalım!!
Kendimiz için yaşamak temennisi ile..
SAYGILARIMLA