Çayımın buğusunda İstanbul silüeti.
Kız Kulesi süzülür berrak tebessüm olur.
Gül misali çağırırbardak demlik düeti.
Turkuaz rengi sular billur efsane solur.

Boğaziçi naz kokar erguvanlar su misal.
Semaverin niyazı incecik cam niyazı.
Kadim demlerden kalan gazel ahenkli masal.
Sükun ile sükunet buğulu çay avazı.

Minyatür resimlerden çıkıp gelen bir peri.
Tebessüm besteleri çalınır çay deminde.
Çaya mihmandar bardak buselik andan beri.
Dudakların ilacı berrak çay merheminde.

İstanbul yedi tepe yedi renkli efsane.
Haz tütsülü hayaller rüya süsleyen elif.
Billur sözler dökülür dudaktan tane tane.
Leyla’nın kirpiğiyle yüreğim olur lif lif.

Güneşin hayalinde yıkanır gül sureti.
Zamana ışık salar albenisi bardağın.
Konuk eder sineler çay kokan sükuneti.
Çözülür suya özü ipek örgülü ağın…
Ank. 22.11.2012 İ.K