Yarın bir anlamı olmayacak
Çağlar boyu yükselen ateşin.
Dünya kesince ışıktan hızlı
Bir zamanın buzdan küresine,
Naif ellerde, karmaşık örgüler
Denizlerde çapalar, kalmayacak.

O ki, perdeleri hiç açılmamış
Ve rüzgârların sesini tatmamış
Sabahları yaşayacak ütopyasında.
Ve her gece bir kamışı kesilecek
Bir çarşaf sarılacak gölgelerine.
Daha iyi yenilsin diye direnci;

Yalnızlığın lacivert gözleri gülecek
Fısıldamalar ile konuşacak doğa
İçinde, yabancıları taşıyan
Değersiz taşları çeken girdap
Emdirecek sert göğüslerinden
Hayatı avutan, kansız günahları!