Dudağın sükutuna buğunun hüznü siner.
Binbir gece masalı katre katre süzülür.
Erguvan mevsiminde gönülde sızı diner.
Cerenler çay mevsimi ince ince üzülür.


Bir efsane buluttur turnaların hayali.
Bahar yağmurlarının gözleri yaşlı olur.
Demliğin hikâyesi ehven kılar muhali.
Gönlün gamı kederi buğusunda kaybolur.


Gönül gözü açılır bardağın çay ıtrıyla.
Buselik makamının rengi suya akseder.
Naz güftesi yazılır gümüş harfler satrıyla.
Suyun özünde peri billur tenle rakseder.


Çözülür ipek düğüm billura çalar hayal.
Nice efsane doğar demliğin has huyundan.
“Bir varmış bir yokmuş”la başlar ama her masal.
Dudak asla vazgeçmez ıtırlı çay suyundan.
Ankara,19.09.2012 İ.K