Düştün avuçlarımdan bir katre su misali.
Dudaklarım kurudu buğu buğu gözlerim.
Hüzün makamlarıyla harmanladın visali.
Firkat mevsimlerinde şimdi gamzelerin im.
Sen yokken çıldırmaya inan ki ramak kaldı.


Merdivenler taş soylu merdivenler ağaçtan.
İniş çıkış deminde hayaller alt üst oldu.
Okudum yokluğunu od satırlı sayaçtan.
En işveli mevsimde gözde hayalin soldu.
Ateşte kavrulamya birkaç basamak kaldı.



Fincanda yarım çayım kekrelik damağımda.
Demlediğin acı çay hayalimde bal misal.
Bir tel saçın kalmadı hatırlar ağımda.
Kırık dökük yazıyla alfabemde gül misal.
Ayrılık sonrasında sensiz yaşamak kaldı.


Yangın yeri bu sine ne su söndürür ne çay.
Ölsem birkaç arşın bez olur mu ki nasibim.
Sensiz saatlerimde kerpiç han olur saray.
Acıma keremiyle merhem olsun sahibim.
Hayat güzergâhımda çelik ve çomak kaldı.
Ankara,07.09.2012 İ.K