Öküzün rengini dışında, insanın rengini içinde ara. -Mevlânâ |
|
||||||||||
|
Başıma uzun bir zamandır bir ağrı girdi, çıkmak bilmedi kahrolası... kendimi tanıyamaz, hatırlayamaz hale geldim. İnsanların bana acayip ve garip baktıklarının farkındayım, İşime geleni yapıyorum her defasında onu düşünmeden olmaz diyorum. Ben dahil hiç kimse ile aram iyi değil ve hiç olmadığım kadar insanlıktan çıktım.. neye benzediğimi ve ne hal davranışlar yapacağımın bir dakika sonrasında neler olur demeden yaşıyorum. Gitmesi ne kadar kötü olsada.. benim bekleyerek yaşamamda bir o kadar işkenceye dönüştü. Onu elbet artık görmüyor, duymuyor ve giderek hissetmemeye başladım ne acıki; kendimi kandırıyorum her defasında karşımda hayali ile konuşuyor ve kendimi kendime nefret ettiriyorum. Hayatın boşluk olduğunu ve boşlukta olduğumu biliyorum ama neden yere düşmüyorum, canım acısa dahi pes edememek ne hazin şey.. Beni benden aldı.. kendinide bende hatıra bıraktı. Piskolojimin bozuk olduğunu kendimde farklılıklar görerek keşfettim.. Kimse ile değil kendimle daha çok konuşur oldum, kafayı sıyırmadım insanların bir çoğu yazdıklarımı okuyunca dertli değil.. piskolojimin iyi olmadığı düşünüyorlar. Ne türlü düşündüklerinin her türlü düşüncelerini iyi biliyorum maalesef çok koyuyor o izler bazen gelip beni dürtüklemesi.. ! Ne acı değil mi.. kendimi kandırıyorum ben mutluyum diye, canıma kıymış o kişi beni yalnız bırakarak haberi yok. Sadece yazdıklarım haber salıyor imdat beni bu dertten kurtarın diye..! Kimse istemesin karekterimde zerre değişmemi.. Yalnızlığı sevip aşık oldum, en çok anlaştığım şey yalnızlıktır ne bana karışır nede itiraz eder bırakmış beni kendime halime yaz yazacağın kadar diyor. Sevdiğim; yalnızlıktır.! Onun sayesinde yazıyorum daha ne isteyim karşılıksız seviyorum onun bana kalan sessiz yalnızlığını.. HERKESİN GÖRÜP, DUYUP, YAŞADIĞI, NALET ETTİĞİ VE KÜFÜR ETTİĞİ DURUMA HANGİMİZ İTİRAZ EDİYORUZ Kİ ; BELKİDE HER BİRİMİZ OLMASI GEREKEN DURUMA BİLE BİLE FIRSAT VERİYORUZDUR .... '' Hayatın iki beden arasındaki gerçek lik yüzü; Seven seviyormuş gibi göz göze' bakıp sevdiğinin elini tutup ve ona sahip oluyor. Seven seviyormuş gibi kendini önce kandırıp' karşı tarafı aldatarak ' Hakiki yavşak olma yolunda ' bir başkasınada Seni seviyorum diyor. '' '' Hüseyin BULDUK '' ` 27. 08. 2012 ` PAZARTESİ (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Hüseyin BULDUK, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |