Anlamı olmayan hayatın mutluluğum kimde ?
Kiminle kavga ettiğimi bilmeden boğuşuyorum kendimle.
Kavgam neden bitmiyor kazanan kimdir ki ..
Şu kahpe dünyayı bana kim düşman eyledi ?

Ölüm sesi nabzımla bire bir yürüyor,
Ağlıyorum hissetmeden, gülüyorum nedensizce..
Canımın acımasını kim sağlıyor ?
Beni bul adını bile bilmediğim bir yerdeyim.

Kaç kez dayak yedim.. üstüne sebebiyetsiz güldüm.
Eksiksiz yaşıyorum seni kendimde, habersiz gidiyorum.
Yaşarken ölümle dertleşiyorum, sık sık hatrımı sorar seni bana hatırlatır.
Ey ölüm; gelirsem gelicekmisin gelicem dersem beklicekmisin ki geleyim.

Yazarım ben kimseye ait birşey değil kendimin üzerine yazarım.
Anlatamam kendimi kendimden başkasına,
Sevgili ölüm vefatıma az bir süre kalmış kavuşmamız andır.
Sayen de seni de hissettim hayattan tat alamazken senin ölüm haberin en mutluluğumdur.

Saatim ilerlemez oldu.. yürünen yolun çıkmazı ölümün gelmesi benim herhan gibi zarara uğramıcam anlamı kattı.
Senin adını ölüm koymuşlar sessizce ve habersizce gelen namın var,
Kaybetmenin en zararsız yolu ölüm en sevilen sen oldun.

'' Hüseyin BULDUK '' 20.09.2011 - SALI

'' Asker`in neredeyse sitem edeceği bir günün beyanı ''

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.