Sabahın serinliği naz gülüyle kaynaşır.
Çaydanlığın sinesi çarpar aşk ile dem dem.
Katre katre süzülen peri efsane taşır.
Buğulu nefesiyle olur sıkkınlığa em.


Harfler billureleşir dinginlik mevsiminde.
Berrak dakikalarla çay saati besteler.
Okunur haz şarkısı gamzesinin iminde.
Bardağı tutan eller gül misali desteler.


Ne romandır ne şiir yudum yudum okunan.
İpek coğrafyalardan salınarak gelen yâr.
Efsane rıhtımında imbat tene dokunan.
Kıskanır bu hâlleri hırsından çatlar ağyar.


Dem alır demliklerde güzelliğin öyküsü.
Sökün eyler sükunun ipekten has yumağı.
Buğusu barıştırır ülfetten uzak küsü.
Örülür ağır ğır billur muhabbet ağı.


Su özüne naz iner renk ahenk sarmaşığı.
Gamzesinin ışığı gözleri ihya eder.
Dudağa değdiğinde mecnun eder âşığı.
Bu efsane çağıdır değildir keyfe keder.
Ankara, 09.07.2012 İ.K