Bir paslı şubat günü,
Sevme ihtimallerine ağır bir ihtilale yol açtı gülüşün.
İki dudağının arasında yıkılmaya mahkum bilmem kaçıncı ülkeyim ben.

Saçlarının omuzlarına düşüşüyle oluşan rüzgara karşı direnmekte güçlük çeken ağaçların durumundan farksız duygularım.

Bu ülkede,
hangi acıya sorsanız beni tanır.
Hepsine uğramışlığım vardır.

Adını alan sokakların,
üstünden koşarak geçtiğin , yıkık dökük kaldırım taşlarındaki ayak izlerini temizledi intihar kanları.

Gök kırmızı !
Yer kırmızı !
Her yer kırmızı !

Her caddenin başında Aşk dilenen insan yok artık !
Her saat,
her dakika,
her saniye bir cinayet.

"Sevenler, sevilenler tarafından acımasızca katledildi"
Her kanalın son dakika haberi.

Pembe diziler yok artık.
Güneş siyah,
bulutlar siyah,
kalpler siyah,
her şey simsiyah artık !

Ülkem Filistin misali;
Bombalar,
çığlıklar,
gözyaşları..
Ülkem kan revan.


Sur'ü üfledi dudakların, tereddüt etmeden.
Hafif bir ıslık sesi.

Kıyamet !



Sokak lambalarının ışıklarında dolaşan kelebekler kadar ömrü kaldı ülkemin.
Ülkem yangın yeri !

Huzur,
mutluluk,
Aşk yasak !

Yasak krallık kurdun kalbimde,
Seçim hakkı bırakmadan bana.

Şimdi
ülkem
halkım
kalbim
herşeyim emrinde.

28.02.2012

-'Taner Türker