Engin deniz yürekliydi.
Açmıştı kollarını.
Dünyayı da içerleyen
Bir yüreği kucakladı.

Kendi mi "Aceleciydi"
Yavaş mıydı diğeri?
Yorgun düşüyordu artık.
Belirsizliğin bitkinliği.

Bir yol ki......
Bilinenin bilinmezliği.
Sağa-sola savrulan düşünceler.
Muğlaklaştırır mı geleceği?
Yakınlaştıkça zaman.
Bir başka oluyor beklenen.
Savrulmada mıdır yoksa,
Arayış mıdır düşlenen?

Sordu kendine deniz yürekli.
Tek yanıttı aldığı!
Bir isimdi, içinde yükseldi.
Çığlık çığlığa, beyninde uğuldadı.
Duyan kendisiydi sadece.
Ola ki, duyumsamıştır sevgili.

Dünyayı içerleyen yürek....
Duymalı bu çığlığı.
Çaresiz bırakmasın.
Adabükü'nün vurgununu.

Saklı cennet demişti oraya.
Cehennemmiş yokluğu.
Ağaçlar kor kesmiş.
Balıklar olmuş zebani.

İnanmak bu kadar zor mudur
Ona varken sonsuz güveni.

Aycan Özkan. 25-06-012. Biryerlerde.