Gözlerini açabildi. Sarımsı renkler gördü ve birkaç insan.. İstese de istemese de geldi, dünyanın koynuna..

İlgiyi aradı, kalbi küçüktü belki yaşamı büyük olacaktı. İlerledi bir ritm duygusu içinde.. Sesini duyanlar, duygularını anlayanlar oldu. Sonrasını bilmiyordu, belki de ilgilenmiyordu.

Bahar geldi, ılık rüzgarlar getirdi, mutluluğun başlangıcında.. " Hadi gel! " dedi, götüreceğim hayatın kaynaklarına.. İlgilenmedi. Sonbaharı merak etti, içinden geçirdi: Sancı nedir? Neden vardır?

Onu hatırladı. Üzmüştü. Kendi üzüldüğü için. Bir karşılık gibi. Doğruldu bulunduğu yerde, yapmadığnı yapmıştı. Zihninde kendini kızdıran kelimeler uçuştu. Anladım dedi, bir parça hatalıydım. Daha çok anlatmalıydım neyin ne olduğunu.. Sormalıydım hislerini, taçlanmalıydı, elinden tutup götürmeliydi gençliğin arzulu ellerine..

Kuru bir ilerleyiş neye yarardı ki? İstediğin manalı bir hatırlanış olmalıydı. O zaman da inanmayacaktı aslında, küskün bir tavır belirlerdi gidişatın rengini..

Gülümsemek istedi, en azından huzursuzluk azalsın, yeniden keyifli anlara dönebilmek adına.. Gülümseyince otomatik olarak o hale dönüşürüm diyordu inanarak. Sevince bahardan kalma günleri, neşeli hali gözlerine doldu. " Ne güzel !" dedi, seçimdir aslında şimdiki yerin, seçimdir bedenini saracak ellerin..


Zaman ilerledi, ortalardaydı çakıldığın yer.. " Akıl " dedi, onsuz hayat neye yarar. Sesin duyulurken, ruhun yenilenirken.. Eskiyi anıp, şu anı damarlarında dolaştırıp, sonrasına özlemle, sıcak bir kalpten daha güzel ne var !


Yol ikiye ayrılır. Hep o yönü istersin diğeri ise aklına takılır. İnsan merak eder belki de sonunu.. Etmiyorsa da olanlara kapılır. Damlalar birikir içinde, dalgalanır, içerisinde yüzersin, sevinç ve acı birbirine karışır. Nerde olduğuna indirgersin hayallerini ama hayaller yol, yer bilmez sadece kurulur ve oluşur. O yüzden gerçek değildir ama sonunda gerçeğe dönüşür.


Yaşlı bir bakış, bilge bir düşünce yumağına dönüşür. Öğrenmem gerekenler bitmedi der, hayat yetmedi, yeniden olmalı, doyamadan gidici mi olunmalı..


Sorular yeniden doğuş gibi yüklenir kimliğine.. Aradığını bulmuş gibi olursun. Hakediliyorsa eğer heyecan dorukta, görmedikleri görmenin müthiş algısı belki dolar iliklerine..


Gülücükler kuşatır yüzünü, oldu dersin, olması gereken.. Mutluluk için şart mı dersin.. Evet derse yüreğin, bulunduğun yer doruk noktasıdır kalbinde sevginin..


Anladı. Hayaller yol, yer bilmez, gerçek değildir ama sonunda gerçeğe dönüşür !.