Mesken biletleri kesilince mavi kuşlara, kentler sayısıca kez yakınlaştı;
Kanatlarına değecek kadar mor iklimlere dokunmaktı ezberlerindeki.
Nefesin mor’u doldu ciğerlerine.
Düşüncelerini mor kesti.
Ezgi yüklenmenin fazlalığı olmaksızın,
Hissetmeyle billurluğun suretine bürünmüşlerdi.
Kaza ve belâ iman tahtlarında; son kez
Hâyâ ettiler pespaye görünümlerden,
mordu gördükleri-alışmasız.
Çekindiler.

Leke bıraktı kaygılı abdallar,
Çekinmeyi suratlarına çarpa çarpa
Kusur zikrinin uğultusunda gizlediler.
Hepsi mazlum, hepsi daha bi’ mavi şimdi
O ezgi ki, yoldaş içre dolmuştu kalabalığa
Adamak adam gibi olanı olmasa,
Dillerindeki pelesenge değmeyecekti iyilikleri:
Ezgi verildi.
Mor dağıldı.
-Babil kulesi artık kazan dairesinde.