Ateşin harı ile efsaneye dönüşür.
Şeffaf yarenliklerin kapısını aralar.
Elde bir bukettir o onsuz cerenler üşür.
Onun sinesi için çay kendini paralar.
Yokluğunun sızısı dem dem gönül yaralar.
Paşabahçe camıyla yaramızı saralar.


Naza tarih düşülür tavrıyla edasıyla.
Buğulu bakışlara ziynettir ışıltısı.
Mahmur gözler uyanır efsunlu sedasıyla.
Gönülde meltem olur çay ile fısıltısı.
Gamzesinin ışığı derdi gamı yaralar.
Paşabahçae emiyle yaramızı saralar.


Berrak tebessümüyle billûr zamanlara sır.
İncelir hayallerde ehlidir zarafetin.
Kıymetini yitirmez geçse de nice asır.
Odur hep mihmandarı gönül çelen afetin.
Yokluğunun sızısı dem dem gönül yaralar.
Edasıyla nazıyla yaramızı saralar.
Ankara,25.10.2011 İ.K