Çiftçi yatağa düşmüş,
Uzun süre düşünmüş.
Çocukları ünlemiş,
Onlara şöyle demiş:
— Evlatlarım, yaklaşın
Kulağınızı açın.
Tarlamızın birinde,
Hazine var dibinde.
Ben duymuştum babamdan,
İşitmiş atasından.
Olmadı hiç zamanım,
Yazık arayamadım!
Ekinleri biçiniz,
Harmana getiriniz.
Kürek ve kazmaları,
Alarak tarlaları,
Didik didik arayın.
Karış yer bırakmayın.
Hazineyi bulunuz,
Er-geç zengin olunuz…

Ölünce babaları,
Çocuklar tarlaları,
Didik didik etmişler,
Her tarafı deşmişler.
Çıkmamış tek metelik,
Yorulmuşlar üstelik.
Sonra buğday serpmişler,
Su ve gübre vermişler.
Ekinleri yetişmiş,
Tanesini bol vermiş.
Zenginlik çabadaymış.
Babaları haklıymış.
Çalışıp ter dökmezsen,
Zengin olmazsın sen.
Tarladaki hazine,
Bağlı alın terine…

Ahmet KARAASLAN