Ünsiyet edince su dem dem güneşle ayla.
Mecnunun yüreğinde damıtılır has hayal.
Özdeştir tutkununa o demde Leyla çayla.
Bir gülün yanağına çiy düşer kandan da al.

Nice cerenler gelir ikindi vakti suya.
Billûr bir şarkı dinler her makamda duyanlar.
Öz be öz gündüz vakti hasret gözler uykuya.
İbrişim düğüm çözer hep usule uyanlar.

İncelir hayallerde Leyla’nın gamzeleri.
Mecnun artık bî haber zamana yağan nazdan.
Dökülünce bardağa tutkunun huzmeleri.
Ayrı bir tat alınır buğusu tüten hazdan.

Leyla geceye sırdaş ateş ayaza karşı.
Nazenin bir bestenin güftesidir çay demi.
Semaver mecnun misal inletirken hep arşı.
Demlik bardağa söyler gönlündeki sitemi.

Su uyur çay kalbinde dudağa tütsü olur.
Leylanın saçlarında kıpraşır nice yıldız.
Çayın naz buğusunda ufunetler kaybolur.
Mecnuna ram olurken Leyla adındaki kız.
Ankara,13.09.2011 İ.K