Cem edip bardağına ıtırlı bir periyi.
Görenleri mest eder zarafetin timsali.
Dudağı bahar eyler dem be dem zemheriyi.
İncecik parmakları elifin suskun hâli.


Sükûtuyla konuşur hayran bırakır bizi.
Efsane zamanlara inen bir melek sanki.
Zaman geçip giderken yürekte kalır izi.
Takvimlere sığmayan öyle güzel bir an ki.


Dili su gibi akar billûrdan kelimeler.
Çağlayanlardan taze çağıl çağıl hoş sesi.
Harfler onun hazzıyla zaten lime limeler.
Buğulu iklimlere hayat verir busesi.


An gelir buğulanır nazarlar özlemiyle.
Tutkusu sineleri bürür bir duman gibi.
Yaralar sarılır da ikisinin emiyle.
Çay ve efsane olur gönüllerin sahibi.
Ankara,18.08.2011 İ.K