Yapraklar dökülmeye başlamış sevgili,

Usulca ayrılıyorlar bir sonraki bahara kadar yurtlarından.

Kuşlar göçmeye başlamış başka diyarlara bir sonraki yaza kadar.

İnsanlar mutluluklarını kaybeder olmuş uzak şehirlerde.

Dostlar adımı unutmuş.

Sen gittiğin günden beri farkettim ki saçlarıma aklar düşmüş.

Kahvaltılarım eskisi kadar güzel değil.

Sigaramı sonuna kadar içemez olmuşum.

Çiceklerimiz solmuş.

Adımızı kazıdığımız ağacı kesmişler.

Yerinde koca koca binalar dikmişler.

Kedimiz tekir ölmüş.

Sen gittin ya sevgili çok şeyide yanında götürdün.

Yaşama sevincimi, ruhumu aldın da gittin.

Şimdi bir iskelede ölü bir ben olarak bekliyorum seni.

Son kez gözlerine bakabilmek ve huzurla ölebilmek için....