Kıymet biçilemeyen iki has avadanlık.
Pırıl pırıl gülüşü sinesinde büyütür.
Som efsane anlatır demlik ile çaydanlık.
İkisinin yokluğu ağustosta üşütür.

     
Onların türküsüne eşlik eder cerenler.
Buğulu gönüllerde tütsü tütsü haz tüter.
Hazla ünsiyet eder dem mevsimi erenler.
Ateşin kucağında çaya döner suda ter.


Bir efkâr makamına girizgâhtır imece.
Şeffaf pencerelerde menekşeler gülümser.
Çay içinde demlenir yıllar yılı ay hece.
Demlikle çaydanlığın ürettiği naz eser.


Faslı sohbet onlardan alır cümle gücünü.
Zamana gergef gibi işler dostluğu canlar.
İsli bir çaydanlığın silmez zaman ününü.
Bundaki inceliği vefayı bilen anlar.


Sükûtun derununda çaya muhabbet yatar
Porselenin ahını su siler buğusuyla
Billûrdan tablo için sinede yürek atar
Ünsiyet katmerlenir çaya dönüşen suyla.
Ankara,18.06.2011 İ.K