|
Gece (Hayal) Dir (Er) Erse Gün (Işığına)
(hayal) 22 Şubat 2008 |
Yaşam |
| |
 Açık kırmızı bir kan sızdı bacaklarından. Acıdı canı. Can acısından çok, damlayan kanı için acıdı. Açık ve sıcak kanına inat, bulanık ve soğuk yüreğine düştü acı. Acıdı acınmadan hiç, ardında acımtrak bir hayalet bırakarak. (Çığ)lık(sız) a(kar)ken (kan)ı, yok(oldu)! Ay, tam tutuldu o zaman. |
|
|
İkilem
(hayal) 15 Mart 2008 |
Yüzleşme |
| |
 Kendini kaybetmek isteyipte kaybedemeyenlerin, kendini bulmak isteyipte bulamayanların denizinde, küçük bir dalganın kıyıya vuruşu. Kendimizle çarpışmanın yarattığı bir dışavurum. Hayatımızın biterken yeniden başladığı bir tutunuş çabasıdır "İkilem". |
|
|
Külleri Sana , Közü Bana Düşen Sevda
(hayal) 21 Temmuz 2008 |
Sevgi ve Aşk |
| |
 Çeken ve iten, karşıt ve aynıydılar. Korkak ve deli cesurdular. Ne gülmek kadar iyimser, ne ağlamak kadar kötümserdi yaşamları. Zıtlıkların ortasında bir yerdeydiler. Aslında, hiçbir yerdeydiler. Olmak istedikleri “hiçlik” aralarda bir yerlerde olamazdı çünkü. |
|
|
Zıtlıklara hakettiği değeri verebilmeli insan. Olumluyu baştacı edip, olumsuzu yok sayamazsınız. Çünkü artıyı vareden eksi, eksiyi vareden de artıdır. Savaş olmadan barışın değerini bilir misiniz? Ölüm yoksa, yaşam değerli midir?
Kendine bile çıplak kalamayanlar, nasıl anlayabilir varoluşu ve varoluşun zıtlıklarındaki eşdeğeri?
Çoğu insan hayallerinin gölgesinde yaşayıp, karanlıkta ölürken, aydınlık bir yaşam sürdüklerini iddia edebilirler mi? Güneşin yakıcı sıcağında, terlemeden durabilir misiniz? Beyaz giysinizi kirletmeden kaç gün giyebilirsiniz? Kollarımızı yaşama daha çok, daha çok açarsak ölümü öteleyebilir miyiz?
Öyleyse, zıtlıklarınızı, çelişkilerinizi ve şüphelerinizi kabulleniniz.
Çünkü zıttı, çelişkisi ve şüphesi olmayan Tanrı'dır. Ve insanoğlu Tanrı değildir.
|
|
