|
Emekli
(Abdurrahman Kırtak) 9 Ağustos 2004 |
Yaşam |
| |
 yeniden |
|
|
Diyemiyorum
(Abdurrahman Kırtak) 22 Ağustos 2004 |
Bireysel |
| |
 Bazı şeyleri hep yapmak isteriz,fakat bunu yapamayız. /
Bunlar içimizde birikir. Ve birgün patlarsınız. Bu şiirde olduğu gibi.... |
|
|
Bilmem ki Nezamandı.
(Abdurrahman Kırtak) 9 Eylül 2004 |
Sevgi ve Arkadaşlık |
| |
 Zamanın üzerinde birşeyler yaşamak, sarhoş olmak gibi ,hiçbir şeyi hatırlamamak. saçmalamak,kendini kaybetmak.... kısaca... |
|
|
Kararsızlığım
(Abdurrahman Kırtak) 11 Eylül 2004 |
Yaşam |
| |
| Biz güneşmiyiz? dünya mı? ay mı? yoksa sadece insanmıyız? Bunun kararını elbette biz verecegiz. |
|
|
Gidemedim
(Abdurrahman Kırtak) 11 Haziran 2006 |
Başkaldırı |
| |
 İnsan pazar günleri daha bir yalnız hissediyor kendini. Alıp başını gitmek istesek gün yetmez. Bu gün pazar canım çok sıkılıyor. /
|
|
|
Gittiler
(Abdurrahman Kırtak) 11 Haziran 2006 |
Yaşam |
| |
| Vefasızlık istemeden yapılabilir. |
|
|
Sıra Bende
(Abdurrahman Kırtak) 14 Haziran 2006 |
Başkaldırı |
| |
| Hayalini kurduğumuz sevgili birgün gelecek mi? /
Bu anlayışla bakıyoruz hayata. Ama hayat bize ne sunarsa onunla yaşamak zorundayız. |
|
|
| insan sevmesini bilecek! buna mecburuz. Ekmek su kadar lazım olan bu ihtiyacımızı hep erteliyoruz.İnsanlar bize nasıl güzel çirkin,zayıf şişman, iyi kötü gibi... yakıştırmalarda bulunuyorlarsa ve bizde ona göre hareket ediyorsak yalnış yapıyoruz. Şiir işte bu yalnışlıkları ortadan kaldıran, düşüncelerimizi değiştiren araçtır. Bunu başarmaya çalıştım.
|
|
