|
Sıradanlık Adımları
(N. Özgün Erbulan) 5 Eylül 2011 |
Yaşam |
| |
 Etraftan bağırışlar, çocuk gülümsemeleri, hayattan tatmış insan portreleri geçiyor. Kimse birbirini duymadan ama ilgileniyormuş gibi yaparak; kimse birbirine gülmeden gülümsüyormuş taklidi yaparak güne başlıyor. |
|
|
İçe Gidenler
(N. Özgün Erbulan) 26 Ağustos 2011 |
Yeraltı |
| |
 Bir günüm gibi, aslında çoğu insanın dünü olabilir. |
|
|
Gözlem
(N. Özgün Erbulan) 5 Haziran 2011 |
Günlük Olaylar |
| |
 Hava kararıyor yavaş yavaş. Kim bilir hangi hislerin hüzünle tanışmasıyla etrafa siyahlık çöktü. Merak ediyor insan. Hangi şehirde kim şuan ayrılıyor birbirinden ya da seviyor birbirini diye.. Kahvemden son bir yudum alırken elim kayıyor dizelere. Son bir not daha ekliyorum kimsesiz sözcüklere; hiçbir gün size özel değildir.Çünkü... |
|
|
Anlamı olmayan sözcükler aldım kaybedenler pazarından. 2.el hüzünler, 2.el mutluluklar, 2.el hisler.. Ne takasa geldi sevdalar, ne de yalnızlığa..
Özgün Erbulan
Yollardayım.. Bir kaç kelimelik satırın yollarında. Ne bir engele takılıyorum, ne de yabancı bir kelimeye. Yabancı olan hisler belkide. Başkasıyla gelip, biz olurlar ve sadece sessizce bir elvedaya giderler..
Özgün Erbulan
|
|
