|
Bilsen Neler Öğretti Yokluğun
(Rahmi Vidinlioğlu) 10 Haziran 2008 |
İlişkiler |
| |
 Çizgisiz beyaz kağıtlarımın üzerine dökülen zehirli bir mürekkep lekesiydi sensizlik, gitgide bulanıklaşarak akardın içime! Sensizlik, en kalabalık yalnızlığımdı benim, en frenlenemeyen, en şizofren yanım!
|
|
|
Böyle Kudurdu Zerdüşt
(Rahmi Vidinlioğlu) 2 Haziran 2008 |
Yazarlar ve Yapıtlar |
| |
 “Tanrı bir sanıdır: ama ben isterim ki sizin sanınız, düşünebilenle sınırlı olsun!” diyerek feryat eder Nietzsche ve insanın Allah karşısındaki aczini bir kez daha itiraf eder. Bir sanı olduğunu gördüğü Tanrıyı öldürüp yerine hakiki Allah inancını yerleştirmek bir yana, Nietzsche, çok daha büyük bir megalomani komasına girer... |
|
|
Bilirdim
(Rahmi Vidinlioğlu) 2 Haziran 2008 |
Yüzleşme |
| |
 Aniden gece oluverirdi, elim içki şişelerinin neminde üşürdü... Birazcık sarhoş olacak olsam birdenbire aklıma geliverirdin... |
|
|
| Ben çoktan kabullendim, senin beni terk edip gitme mecburiyetini! Sen hiç değilse nesli tükenmiş bir hayvan gibi terk edip giderken beni, en çok da beni gecelerce şehvetle öpen o çilek kokulu dudaklarından utan!
|
|
