yaralıyım anne yaralı!
güneşin bağrından çirkef parmaklarla çekilerek
cehennemin zıpkınına asılmış
ateş parçası yüreğim / çıplağım anne çıplak! !
teoriler uymuyor sol yanıma
nazari bir aydınlık peşinde koşmalar yok mu anne
oysa şafak kızıl bir merhamet değil midir
kandan var olmuş düşünceye boynu kıl! !
ekmeği çalınan çocuk gibi ağlayan yağmur değil midir!
eller yarım anne
tırnakları çekili okşayıştır saçlarımda gezinen
onca ağırlığıyla sömürülmüş avuçlar
gözlerinde uykusuzluk mahkumu korkularla
kaldırım boylarında gebermiştir fahişe adalet
hiçbir hakkın treni uğramaz bu durağa
kullanılıp atılan kirli bir mendil
tecavüze uğramış masum genç kızın bacak arasında kan
ve uğrayıp telaşına sürgün edilmiş töreye
gerdek gecesinde kendini sunmaktır namus!
anlayamadım anne
dini bütün beşeriyetin kendi kitabına sövüp saymışlığını!
istilacı ruhların çöplüğüdür
türkülerimin çınlattığı sokaklar artık
yıllarca afişlerimde savunduğum özgürlük
sıcak bir yumurtalığa akıtılan üç kuruşluk zevkin
şekilsiz ceninine dönüşmüştür (!) bebekler ölmüştür anne
şimdi bana doğuşumla zerk ettiğin onurun
şakaklarımda aklaşan aydınlığıyla
beynimin içinde uğuldayan kurşunu
kör bir bıçakla kanırtarak çıkarmak zor anne!
canımı yaslasam diyorum anne
kirli akıntısıyla faydasız çamurların göğsüne
karanlıkta ekmek arası kısmetin ayak altına alınışı gibi
düşsem diyorum!
sessiz günahların ağır vebaline urgan boynumu
bir bakışta gövdemden koparacak
hırsı dişlerinde gıcırtı üşümüşlüğün lacivert pususuna!
yorgunum anne kırgınım!
yüreğimi militan duygulardan kurtaracak
bir sevdanın ellerini tutamamışken daha
ve akamamışken dalga kirpikli bir çift gözden pembe yanağa!
insafı da cam kırığına dönüşmüşse yüreğin
ne farkı olur anne
ben yada işe yaramaz bir direğin! !
oysa şimdi
mazbatası elinde /insan olarak doğmuş
eşkalini ihbar eden aç yırtıcıların diş eti kanaması
ve binlerce sömürülmüş halkımın derisinde kene
ölü çocukların ruhlarını kirleten bir mezar hırsızıyım! !
hamuruma kattığın sütünü kirletmişliğimle ben
göbek bağı çöplüklerde çürümüş
şakağıma delik demir dayamış emperyalizmin
kanı beş para etmez savunucusuyum! !
kim anne kim! !
boğazıma dolanmış hıçkırığın gözyaşı olur
sol yanımda dondurulmuş hırsımı
ve narkozu damarıma zerk edilmiş düzenin
üzerine bir yanardağ gibi patlayıp / küle dönüşünü
yeni filizlerle çocukların olacağı bir dünyayı
hangi ressam çizer
-ki benim kırıldıysa kalemim!
]
