Düşgücü güzelliği, adaleti, mutluluğu yaratır. -Pascal |
|
||||||||||
|
Bir insanoğlu Bir işçi Tutmuş küreğini.. Ölüler,ölenler Amed Arif, Can yücel, Hasan Hüseyin.. Yazmışlar Çocuklar,aç çocukları Umudu,umutsuz olanı... Bir kitap Uzanmış tozlu raflara Bir el,bir kadın eli Dile gelmiş amedin yeğeni, Dışarda bahar Dışarda insanlar Yaşayanlar Yaşanmamış sayanlar.. Uyandılar uykudan Ozanlar,ölü ozanlar İki nehrin yakasındalar Gözler kapalı, Ama açılacak.. Bir ihtiyar Uzan sakallı Yüzü yorgun, Penceresinden, Bakar aşağıya Buzlu pencereden, Gece Gündüz Bahar Ve bakışanlar Konuşur onlar; -’’ Yazdık Sırf söylensinler diye Yürüsünler gelecege Çocuklar, Bizim çocuklarımız Sağlığımızda Yaz öglesinde çalışan Akşamında çarıkla Evine yol alan, Tutuşun el ele Bir nisan öğlesi, Şarkılar söyleyin, Söyleyin şarkılarımızı Sorun yıldızlara Yıldızsız bırakanlara’’ Yazanlar,Şairler Acıyı bal eyleyenler Ninni söyleyenler Uzanmış bahar yaprakları Yaprak bahara tutsak Bir zaman Okumak yasak, Çocuklar Bizim çocuklar Kocaman güneşe Ağır ağır yol alanlar.. Duvarda bir resim İçerde bir kuş Muhabbet kuşu Masadaki radyo Radyoda bir ses Konuşuyor; -’’KAzanıyoruz Kazanıyoruz Kazanıyoruz’’ Ölecekler,Ölmeden geberecekler Konuşur sessiz Kuştan sessiz... Korkarak Ve tedirgin onlar Onlar Yarınsız Umutsuz, Onlar aga,bey Efendi,tüccar Kaybedecek Olanlar... Çocuklar El ele tutuşmuşlar Unutulmuş yere yol almışlar Dirilenler Ölü şairler, Şarkılar Bizim şarkılarımız, Nazıma Ulaşmış, Götürmüşler, Bizimkiler Ellerinde kitap Dile gelmiş Ölü ozanlar Ben... Sen... O.... Birde çocuklar Sana getirdik Ağacın yaprağını Kopardık Bir çınardan, Gece sabaha varmadan.. Bir kitap Elinde kürek tutanın, Onu tutan el Bir işçi eli, Bir işçi neki? Çoğaldı binlerce ölü eli, Geceden,başladılar Başladılar eşmeye Niyetlendiler Nazımı sevindirmeye.. Ektiler koca çınarı, Umut ağacını, Görenler,görmediler Dikenler,gittiler Çocuklar kaldı, Şiirin çocukları, Yazdılar mezar taşına, Biri hasan hüseyin Digeri Amedin yegeni, Güzdüzden gelenler Yazılanı gördüler, Okudular Okumayanlar Ağaca baktılar, Baktıkca Çoğaldılar, Bakanlar Çocuklar, Ölü ozanların çocukları.. Amedin yegeni, Hüseyinin kardeşi... DEVRİM DOKDERE
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © Devrim Dokdere, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |