Varlığı hala yanımda hüküm sürüyor...
Beni yalnız bırakmayacağınıda biliyorum...
Sert ve iliklerime işleyen yalnızlığım.
Bu acı olduğundan fazla gerçek...
Bana sahip olan yalnızlığım ne zaman gidicek...
Mevsimlerin geçmesini bekliyor herhalde...
Bana bıraktığı yaralar iyileşicek gibi değil
gitmeli artık...
Gitmeli ve bitmeli...
Yalnızlığımla sevişiyorum...
Yalnızlığım dinliyor geceler boyu hıçkırıklarımı.Sabah uyandığımda baş ucumda buluyorum onu.
Bazen ben uyurken izliyor beni...
Sevgilim oluyor yalnızlığım.
Karşımda oturup öylece bana bakıyor...
Acıyor belkide bana!!!
Yalnızlığım beni ne zaman terketse biliyorumki geri gelicek...
Dalga geçiyor yalnızlığım benimle.
Tokatı yüzüme yerleştiriyor...
Küfür ediyor bazen.
Yalan söylediğini hissedebiliyorum.
Gidiceğini söylediği her vakit.Bıyık altından gülüyor bana yalnızlığım.
Bazen gidiyor yalnızlığım.Biliyorum geri dönücek belki 1 gün belkide 1 yıl sonra.
Her defasın belki bu sefer terketmezler beni diyorum.
Ama biliyorum yalnızlığım geri dönücek...
Hayaller kuruyorum...biri elimden tutup götürüyor beni bu sefer ben yalnızlığımı terk ediyorum.
Kendime geldiğimde gene karşımda onu görüyorum.