Hani kaybolmuş bir kuş gibi hissedersiniz ya,
kimsesiz, yalnız…….
Hani sizin için olan sevgileri götürmüştür birileri ve zaman,
size kalmamıştır hiç bir şey.
Siz hayat yeni başlıyor derken,
aslında yaşlanmaya başladığınız gün kapıdayken,
sessiz, ağır, buruktur şimdi cümleler.
Kırılmıştır hayat bir yerinden.
Yüreğinizin kırıldığı gibi, hiç fark ettirmeden.
Belki, ölüm yakındadır.
Hatta o kadar ki bazen,
yakınlarınızdan bile yakın arkadaştır.
Sizinle oturur, sizinle kalkar, sizinle gider gezmelere.
Ve sizi sever kimsenin sevmediği kadar uzun zamandır.
Ona anlatırsınız dertlerinizi.
Sizi anlar, dinler uzun, uzun.
Paylaşır maziye gülümsemenizi.
Ve bir gün gelir, yalnızlık biter,
biter kocaman kahır.
Gidiyorken siz sevdiklerinizin omzunda ağır ağır,
Sonbahar yaprakları savrulur ardınızdan,
ya da biraz serpiştirir o sevdiğiniz kardan. ..
Kalanlar ardınızda öylece kalır.
Bir parça anı bile götüremezsiniz bu hayattan.
     
Gülümse Ok