insan nedense hep arar hep bulur yada bulamaz ama arar.Kalbine sığdırdığı içini bunaltan çogu zaman farkına varmak bile istemediği ama hep sakladığı kendine itirafı acı başkalarına ise imkansız olan duygusunu... Aşk yalan gerçek olan yalnızlık.Yalnızlığı bir sarı saçta arar biri diğeri ele bir gözde bir başkası birçift gamzede .Aldandığının farkına elde edince anlar aslında hiç elde edemiyeceğini.Bir diğer yarımız yok acı ama yok bizi anlayan bizmiyiz sadece o bile yalan.Kendimizle kavgamızı nezaman sonlandırdıkki diğerleriyle barışalım.Aslında hiç bir zaman gerçek olmayan binlerce maskemizi nezaman çıkara bildikki...Ağlarken gülmeye çalıştık,severken gizlemeye...Biz biz olabildikmi gerçekten.

Kötü İçerik Bildir
Gerekçe: Okumuş olduğunuz metnin İzEdebiyat Yayın İlkelerine aykırı içerik barındırdığını ya da başka bir sorun içerdiğini düşünüyorsanız lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktır ve en kısa zamanda editörlerce incelenecektir.