Kendimiz,Biz Neyiz

Plinius’un dediği gibi Herkes kendisi için bir derstir. Kendimizi çoğu zaman anlayamıyoruz. Kurduğumuz sözcükler bazen başkaları tarafından anlaşılamıyor. Kendimizi öğrenmek hayatın kendisi olmalı. Bir şeyleri saklamak.:bu da nedir böyle. Paylaşmak varken neden saklamak. Bana zararı olan bir şey belki başkasının yararınadır.Denemek ve görmek gerek.

Çoğu zaman kendinden söz etmek,övmek gibi görünür. Kendini övmekse herkesin zıddına gider. İnsanın kendini anlatmasından daha zor ve yararlı hiçbirşey yoktur. İnsanoğlu kendini ifade edebilmek için ne gibi yöntemlere başvurur. Kendini sorgular,kitap okur,iletişim kurar,işte bir şeyler yapar. Bazen düşüncelerimizi anlatırken güçlük çekeriz.

Bazen de düşüncelerimizi kağıda dökeriz. Çoğu zaman bir şey söylesekte,söylediğimiz şey karşıdakinin anlayabildiği kadardır. İnsan ne olduğunu iyi bilmeli ve dikkat etmelidir. İyi yönünüde kötü yönünüde titizlikle ortaya çıkarmalıdır. Kimi insan kötü yönlerini ortaya çıkaran kişilere öfkelenir.Aslında bu bende de olmuştur. Huydan olsa gerek,toplumdan gördüklerimiz vs..sıralanabilir.

Kendimizi adam etmeye çalışmak belki de boş hayaller kurmaktır. Hatalarımızdan bazen ders alırız, bazen de hataları hep tekrarlarız. Kendini olduğundan fazla göstermekte gururdan değil Budalıktandır. Kendinden pek fazla hoşlanmak kendi kendine hayasızca aşık olmaktır.İnsan böyle garip bir şey işte..