Seni,
Artık öldürmeye karar verdim,
Bu ölümlü dünyada.
Sadece,
Yaşayacaksın kalbimdeki köşkünde.
Yoksun artık sen,
Bu dünyada gözümde.
Yüzüğün, yine parmağımda duracak,
Bedenim varoldukça bu dünyada.
En değerli eklentim olarak kalacak,
Seninle benim aramdaki bir köprü gibi.
Bu günden sonra,
Artık kapatacağım kendimi;
Sadece bana aiti
Ve bir tek senin hayalinin olduğu;
Sevgi tapınağıma.
Artık, o bildiğin ben;
Yokum bu dünyada.
Eğer görürsen bir gün,
Sakın yanılma;
Gördüğün,
Ya da gördüğünü sandığın.
Bir zamanlar,
İçini boşalttığın,
Ruhunu alıpta,
Arka bahçendeki çöplüğüne attığın;
O yağmur gözlüne ait,
Eskimiş, işine yaramaz beden sadece.
O şimdi,
Aynı sevgisiyle;
Yanında senin hayalinle birlikte,
Aşk tapınağında.
Hayata yeniden dönüp,
Yeniden başlayacağı;
Senin bedeninle birlikte,
Ruhunuda bulacağı.
O geleceğinden şüpheli,
Anı bekliyor şimdi.
Sakın yanılma;
O gördüğünü sandığın beden,
Artık ben değilim şimdi.
Ama yaratan sensin,
Gurur duy eserinle...