Elleri Öpülesi

Kendini benliğini dışlamış, yüzünde umutsuzluk
Birileri mutlu memnun olsun, onun ki yoksulluk
Güler içi ağlar ama maskeli, onun ki sorumluluk
Hayat onlar için araçtır, aile bir öğün doyumluktur

Kendileri kendilerine ait olamazlar, köksüz ağaç misali
Akıp giderler bir türlü dolduramazlar, dipsiz kuyu misali
Uçup giderler bir türlü inemezler, tavuz kuşu misali
Hayat onlar için amaçtır, hizmet bir ömür doyumluktur

Bir bitirmemişlik duygusu taşırlar, içlerinde her zaman
Bitirdiklerinde huzur bulurlar, sonucunda her zaman
Oradan oraya sürüklenirler, amaç aynıdır her zaman
Hayat onlar için okutmaktır, evi barkı unutmaktır

Cebirin Defteri; 08.Ekim.2010 ; Altıntaş