Bir aşağı bir yukarı gezdi durdu fare

Seslerin arasında dolaştı durdu öylece.

Evin oğlu gördü onu önce

Bastı çığlığı: ‘Aaa! Fare!!!’

Babası kızdı bu işe

Hemen kurdu bir kapan

Koydu üzerine de kıtır bir bisküvi

Farecik gördü onu. Hımmm…

Acıkmıştı da çokcana

Tam da ağzına layıktı oysa

Baktı ki üzerinde bir kapanın

Korktu önce,

Sonra yavaş yavaş yaklaştı ona.

‘Azıcık ucundan alsam bir şey olmaz!’

Dedi küçük fare.

Biraz orasından biraz burasından

Şu kulağından bu gıdısından

Derken kapandı kapan.

Bastı feryadı kuyruğu kopan fare.

Evin kötü kalpli kızı çok sevindi bu işe.


Elif Ayvaz