Serin bir yel vuruyor yüzüme
Aşikar dalıp gidiyoruz…
Kaldırım kenarında terk edilmiş bir bank
Yolun ortasına bırakılmış dikenli tel örgüler
Yürüyoruz hayasızca,dimdik
İlerde bir ışık beliriyor ansızın
Elleri kelepçeli martı yüzlü mahkumlar
Usul usul yaklaşıyoruz
Zincir sesleri kulaklarımızı çınlatıyor
Toz bulutları gözlerimizi yakıyor
Biz ise durmuyoruz, her adımda yeniden doğuyoruz
Ayak seslerimizi işit! Zincirlerine tutsak esir
Gök gürler şimdi deniz bulanır..
Zincirlerini kırar şimdi yanık benizli mahkum..
Analar ağlar şimdi çocuklar öksüz kalır…