Dün gece kalbimle gözlerim kavga ediyordu,bende kulak misafiri oldum kavgalarına.Kalbim gözlerime; neden aldandın o güzel gözlere,neden kandın o tatlı bakışlara,anlamadınmı o bakışlar pusuymuş,anlamadınmı o bakışlar gecici bir hevesmiş,gözlerim ise cevap verdi,ilkkez böylesine baglanmıştım,ilkkez sevmiştim bu kadar,nerden bilirdim ki o bakışlar aldatmacaymış.Ama suç Senin dedi gözlerim,ben sadece baktım ama sen neden bu kadar çok sevdin bu güzeli,neden sahip olmadın hislerine diye kızdı.Ben ise hayranlıkla onların tartışmasını izliyordum.Ne güzelmişki kalbimi ve gözlerimi birbirine düşürmüştü.Tartışmaya bende katılmıştım artık,sizin neyinize peri masallarındaki gibi güzel bir kızı sevmek dedim,siz ne sanıyorsunuz kendinizi dedim.Gözlerimi uyardım ve bakmasını yasakladım ona,kalbimede yasak koydum artık sevmeyeceksin hiç kimseyi diye.Bu saatten sonra yok artık kimseyi sevmek,yok artık hiçbir bakışa aldanmak,yaralı gönlüm artık aldanmayacak.Kahrolası bu sahte dünyada güzel olanı sevmek bizim hakkımız değilmiş,varsın o gönül kapısı bize hep kapalı olsun.