bugün eve yürüyerek geldim ben..
çoğu zaman gülerek geliyordum,
bugün yürüdüm..

sen başka ruhlara gitmeyi tercih ediyorsun,
başka yüzlere,
başka ellere..
halbuki bana hep "sen başkasın" diyorsun;
lakin benim elime,beim yüzüme uzun zamandır gelmiyorsun..

tarihin tekerrürden ibaret olduğunu bilmek,
yaşadığım günü özel kılmıyor malesef..
beş vakit kılınan bir namazla,beş vakit özel kılınan bir sevgilinin
sevabını ölçemiyorum..

bana duyulan ihtiyaçla,benim duyduğum ihtiyacın
güdülenmesini yapamıyorum..

ben sana
"avazım çıktığı kadar susuyorum" diyorum,
sen bana
üzerinde senin dudak izlerin olmayan bir bardakta su getriyorsun..

farkındayım artık kahramanlık yapmaktanyada
hep beni kurtarmaya çaılışmaktan sıkıldın!
son bi sual o zaman örümceğe;
bulutları pembeye boyarsak;
yağmur pembe yağar mı?..

ben bugün eve yürüdüm..
dün eve gülmüştüm ama..
ne oldu ki?