Alnına çakılmış paslı çiviler
Sarkar aşağı tonlarca ağırlık,
Bu sebeptendir gülmez,gülemez;
Kaşları sürekli çatık.

bir garip beşer işte
Derde, kedere boğulmuş
Toprak dolarken tırnaklarına
Alışmış çığlıklara,unutmuş gülmeyi

Yaşlı adamın kahverengidir teni,
Nadasa bırakılmış tarla gibi.
Kuruyup, çoraklaşmış umutları,
Nasır tutmuş sevinçleri.

bir garip beşer işte
Kimsesiz doğmuş, kimsesiz ölecek.
Kaybolmuş kaderine mi;
Yalnızlığına mı sevinecek ?

O çelimsiz adam ;
Külçe külçe ağırlık taşır sırtında
Dört boğaz, bir hane -derme çatma-
Tırmanır yükü sırtında yokuşları
ve işlenmiş emeği ellerine;
Alnına, şakağına gururu.
Çentik çentik
İrin irin.

bir garip beşer işte
Çalışır durur arı misali.
Sorgusuz sualsiz tapar paraya,
...
Mecbur
...
Tutsak !

O yitik kahraman
Serper tohumlarını heyecanla;
Bu kokuşmuş bataklığa.
Usulca yeşertir mirasını.
Sağından solundan keserek bedenini;
Çocuklarına yükler hayatını,hayallerini.

bir garip beşer işte
Bilmez vefasızlığı.
Beklemez...
Öğrendiğinde kesilecek nefesi,
Kapanacak gözleri,
Duracak başkası için atan kalbi.

en büyük şaheser işte
Tanrının çamurdan yarattığı.
Kimseye darılmayacak, kızmayacak;
Yalnız ölürken dahi.

Ödenmez borcu '' O '' adamın
Altınla bezenmemiş belki,
ama ışıl ışıl parlar gece gündüz ruhu;
O çok sıradan,
Hayalleri çalınmış,
Karanlık tenli,
O çamurdan adamın...

Tanrının en güzel oğlu;
...ve baba demişler adına.


zbarışbeyoglu