Tam da
Akşam vakti

Karanlıkta
Işıklar neden yok edilir ki

Ülke
Bir yerlere
Teslim edilmiş
Koca bir şehir sanki

Yollar
Sokaklar
Caddeler
Ve yürünesi her yer
Neden böyle sessiz
Ve bomboş bırakılır ki

Ya insanlar
Özgür sanılan
Onca çokluk hani nerde
Şimdi neden yoklar ortalıkta

Asıl kuşku duyulan da
Bu zifiri karanlıkta
Silüeti fark edilen
Görkemli yüksek yapılarda
Hiç hareke olmaması

Bu ülke
Bunları neden besler
Hiç soran da yok ki

Üstelik
Demokrasi adına
Demokrasiyi yok etmek için
Memleketi ele geçirenlerin

Kurtuluştan
Bu yana
Ayak diremeleri
Yetmezmiş gibi

Şimdi de
Yapılan ne varsa
Hepsini yok sayıp da

Gözünü
Kırpmadan
Ülkeyi tekrar
Emperyalizmin
Kucağına atanlardan
Başka ne beklenir ki

Neler oluyor
Kim bilir daha neler olacak

Acı
Olanı da
Aydınlığı
Toprağa taşıyıp da

Toprağın
Bereketinde arayan
Onca insan nerede

Şimdi
Onlar ne yapıyorlar

Bari
Onlar olsun
Karanlığa teslim olmasalar ya

Yoksa
Aydınlık
Başka nasıl beklenecek ki

Tam da
Akşam vakti

Günün
Ağarması
Gene korkusuzca beklenmeli

Söndü sanılan
Bütün ışıklar
Nasıl olsa bir gün yanar

Cemalettin Atagan: 20 Ocak 09/ Bornova