Kırmızısıydım gökkuşağının
Yeryüzünü seyredalmak için
Aydınlık yağmurları gözlerdim coşkuyla..
Varolmaktı niyetim, yalnızca olmak..
Ama değilim, artık değilim.
Meğer bensizde çıkıveriyormuş gökyüzüne gökkuşağı bütün endamıyla,
Seyrediyormuş tüm gözler yokluğumu hissetmeden.

Toz bulutu oldum bugün,
Kurak topraklarda hiçliğin ardından savruldum.
Hiç oldum, hiçtim zaten;
Hissedilmedim, farkedilmedim, incindim...
Bilmedi beni ezip geçen ayaklar,
Bilmedi engin topraklar..
Yok oldum, yoktum zaten...


Su damlasıydım bir zamanlar; saydam, duru..
Benliğimi ele verdim,
Bilindikçe büyüttüm, bilindikçe küçüldüm,
Okyanusların gölgesinde kayboldum, kayıptım zaten..